شناسایی شاخص‌های اولویت‌دار سنجش اکوسیستم‌های کارآفرینی برای پیاده‌سازی در مناطق ایران

اکوسیستم کارآفرینی به بررسی عناصر بیرونی و خارج از کنترل بنگاه یا تیم کارآفرین می‌پردازد. این عناصر به صورت مستقیم و غیرمستقیم، بر نرخ راه‌اندازی فعالیتهای کارآفرینانه و میزان موفقیت آنها تاثیرمی‌گذارند. از آنجا که اکوسیستم کارآفرینی هر منطقه کاملاً منحصربفرد می‌باشد، شناخت دقیق وضعیت اکوسیستم کارآفرینی آن منطقه، جهت اتخاذ تصمیم‌های مناسب، ضروری به نظر می‌رسد. از این‌رو، نگاشت و اندازه‌گیری وضعیت اکوسیستم کارآفرینی اهمیت پیدا می‌کند و اقدامی پایه‌ای در جهت بهبود وضعیت کارآفرینی یک جامعه‌ می‌باشد. علیرغم آنکه در سالیان اخیر، دولتها، سازمانهای مرتبط با توسعه و نهادهای آموزشی، ابزارهای متنوعی برای رصد میزان توسعه و بهبود اکوسیستم کارآفرینی ایجاد کرده‌اند، اما چارچوبهای ارزیابی منطقه‌ای توسعه چندانی نیافته– که برای کشورهایی با تنوع اقتصادی زیاد نظیر ایران، کارایی بیشتری دارد- و همچنین توجه به محدودیهای بودجه‌ای، علائق خاص کارفرما و ویژگیهای خاص صنعت مغفول مانده‌است. در این پژوهش، با توجه به نظرات خبرگان ومطالعات میدانی، لیستی از شاخص‌های قابل استفاده برای ارزیابی اکوسیستم کارآفرینی ایران در سطح منطقه‌ای تهیه شده و سپس با استفاده از روش پیشنهادی OECD، کیفیت این شاخص‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته است و در ادامه، الگوریتمی برای انتخاب این شاخصها با توجه به محدودیهای بودجه‌ای، علائق خاص کارفرما و ویژگیهای خاص صنعت پیشنهاد شده است.